Delirium is most common acute neuropsychiatric disorder affecting patients in general hospitals. Delirium is defined as non-specific organic brain syndrome in which disturbances of consciousness is associated with attention, perception, memory, psychomotor-activation, mood, and sleep-wake cycle disturbances. Delirium occurs more frequently in elderly than in younger clients. Delirium itself is not a disease, but rather a clinical syndrome, which result from an underlying disease. The etiology may be related to the physiological effects of a large number of medical conditions. Accurate identification of underlying causes and risk factors is essential in early-stage diagnosis and treatment. Because of its high morbidity and mortality, delirium prompts urgent treatment and must be recognized by every physician.

Deliryum, genel hastanelerde tedavi gören hastaları en çok etkileyen nöropsikiyatrik bozukluktur. Deliryum; bilinç değişikliğine, dikkat, algı, düşünce, bellek, devinim, duygu-durum ve uyku-uyanıklık döngüsü bozukluklarının eşlik ettiği, özgül olmayan organik beyin sendromu olarak tanımlanır. Deliryum yaşlılarda gençlerden daha sık görülür. Bir hastalık değil altta yatan hastalıklara bağlı bir klinik sendromdur. Etiyoloji çok sayıda tıbbi durumun fizyolojik etkilerine bağlıdır. Altta yatan nedenlerin ve risk faktörlerinin doğru tanınması, erken tanı ve tedavide esastır. Deliryum, yüksek morbiditesi ve mortalitesi nedeniyle acil tedavi gerektiren ve bu nedenle de her hekim tarafından tanınması gereken bir klinik tablodur.