INTRODUCTIONTo investigate the significance of oxidative stress in the pathogenesis of psoriasis through an evaluation of biomarkers such as IMA, MDA, SOD, CAT, GSH-ST, and contributing clinical risk factors. METHODSEnzyme activities of SOD, CAT, GST and levels of IMA and MDA were compared with effective clinical factors between patients with psoriasis (n=31, Male/Female: 17/14) and controls (n=31, Male/Female: 15/16). RESULTSMean enzyme activities of SOD, CAT, GST and levels of MDA and IMA in patients with psoriasis were statistically significant higher than in controls (SOD: 2.6±0.6 vs 1.8±0.6 U/ml, p<0.0001; CAT: 32.9±8.3 vs 25.1±5.9 IU/mL, p<0.0001; GSH-ST: 3.4±1.1 vs 2.5±0.6 IU/mL, p=0.002; MDA: 29.3±7.7 vs 23.6±4.2 nmol/mL, p=0.001; IMA: 0.58±0.03 vs 0.52±0.02 ΔABSU, p<0.0001). Antioxidant enzyme activities, oxidative product levels, PASI scores and disease duration were positively correlated with each other. Disease duration, PASI scores, gender, MDA and IMA on the antioxidant system and PASI, age, disease duration on the oxidant system were found as an independent effective factors. The capacity of IMA was found significant statistically and the sensitivity, specificity and positive and negative predictive values which were 94% for each at a cut-off level of 0.55 ΔABSU were higher than other studied biomarker and enzyme activities (AUC: 0.96, 95% CI: 0.90-0.99, p<0.0001). DISCUSSION AND CONCLUSIONOxidative stress is effective in the pathogenesis of psoriasis. IMA can be detected in the condition of oxidative stress in psoriasis; it has great potential as a biomarker of oxidative stress in psoriasis, when compared to other studied biomarkers. In particular, it may be useful to consider antioxidant support in some conditions such as long disease duration, high PASI score, female gender, increased age, very high level of oxidant products.

GİRİŞ ve AMAÇPsöriasis patogenezinde oksidatif strese katkıda bulunan klinik risk faktörlerine ek olarak, süperoksit dismutaz (SOD), katalaz (CAT) ve glutatyon-S-transferaz (GSH-ST) gibi anti-oksidatif enzim aktiviteleri ile malondialdehid (MDA) ve iskemik modifiye albümin (IMA) gibi oksidatif biyobelirteç düzeylerinin incelenmesi ve sağlıklı bireylerle bunların karşılaştırılmasını amaçladık.YÖNTEM ve GEREÇLERPsöriasisli hastaların (n=31, Erkek/Kadın: 17/14) ve kontrollerin (n=31, Erkek/Kadın: 15/16) demografik özellikleri kaydedildi. SOD, CAT, GSH-ST enzim aktiviteleri, MDA ve IMA düzeyleri Shimadzu UV-1601 spektrofotometre kullanılarak 25 ° C'de absorbansta ki son nokta değişimlerin sürekli olarak izlenmesi ile ölçülerek karşılaştırıldı. Psöriasiste ki klinik özelliklerin, enzim ve oksidan biyobelirteçlerin oksidasyonda ki etkileri regresyon analizi ile değerlendirildi.BULGULARHastaların ortalama SOD, CAT, GSH-ST enzim aktiviteleri ve MDA ve IMA düzeyleri kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı düzeyde yüksekti (SOD: 2.6±0.6 vs. 1.8±0.6 U/mL, p<0.0001; CAT: 32.9±8.3 vs. 25.1±5.9 IU/mL, p<0.0001; GSH-ST: 3.4±1.1 vs. 2.5±0.6 IU/mL, p=0.002; MDA: 29.3±7.7 vs. 23.6±4.2 nmol/mL, p=0.001; IMA: 0.58±0.03 vs. 0.52±0.02 ΔABSU, p<0.0001). Antioksidan enzim aktiviteleri, oksidatif ürün düzeyleri, PAŞİ skoru ve hastalık süresi arasında pozitif korelasyon vardı. Psöriasiste ki oksidatif stresi göstermede IMA (p<0.0001, OR=3.9) SOD ve MDA etkin belirteçlerdi. Antioksidan sistem üzerine hastalık süresi, PAŞİ skoru, cinsiyet, MDA ve IMA, oksidan sistem üzerine PAŞİ, yaş ve hastalık süresi etkili bağımsız faktörler olarak bulundu. Psöriasiste ki oksidatif stresin belirlenmesinde IMA’nın kapasitesi istatistiksel olarak anlamlı bulundu. (Eğri altında kalan alan[EAA]: 0.96, %95 Güven Aralığı: 0.90-0.99, p<0.0001). 0.55 serum absorbans ünitesi (ΔABSU) olan IMA için duyarlılık, özgüllük, pozitif öngörü ve negatif öngörü değerleri her biri için %94 olup diğer çalışılan biyobelirteç ve enzim aktivitelerinden daha yüksekti.TARTIŞMA ve SONUÇOksidatif stres psöriasis patogenezinde etkilidir. Psöriasiste oksidatif stres koşullarında IMA tespit edilebilir ve diğer incelenen belirteçlere kıyasla psöriasiste ki oksidatif stresin biyolojik belirteci olarak büyük bir potansiyele sahiptir. Özellikle uzun hastalık süresi, yüksek PAŞİ skoru, kadın cinsiyet, artmış yaş ve yüksek oksidan ürün düzeyleri gibi durumlarda antioksidan desteğin düşünülmesi faydalı olabilir.